ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
 

شېئىرنى بىۋاستە ئاڭلاش: Yurtumda_bir_kun.mp3

 
كېۋەز شادىسى يازنى ئەسكە سالار،
كانايدا ياڭراق دېھقاننىڭ ئىسمى.
ئايىقىمدا توپلۇق يول، مۇزلۇق ئېتىز،
تۆكۈلەر يامغۇر بوپ تارىمنىڭ قۇمى.
 
ئاتام تىككەن تېرەكلەر مۈكچەيگەن،
خۇددى ئاتامنىڭ ھالىغا ئوخشاش.
ئانام توخۇسىنى دانلاشقا چىللار،
تېلىققان ئاسماندا نۇرسىز قۇياش.
 
تۆت تۈپ تېرەك يول بويىدا قىيسىق،
قىزىل لوزۇنكا تۇغ بولۇپ تۇرار.
›ئېلىپبە‹ ئۆگەتكەن موللا ئۆلۈپتۇ،
مۇڭگۈز قەبرىسىگە بولۇپ يادىكار.
 
بۈگۈن بۇرچىنى ئۇنتۇپ خوراز،
كاتىكىدە چىن چۈشتە تاڭغا چىللار.
ئانام باققان ئەركە قوزىچاقلار،
كېلەر يىل بۇ كۈنى قۇربان بولار.
 
مەھەللە يېشى ئاتام بىلەن تەڭ،
دۈمچەيگەن دوقمۇشى قېرىلىق يېتىپ.
مەن تىككەن ئاۋۇ قاراياغاچلارمۇ،
باش ئېگىپ سىلكىنەر مۇڭغا پېتىپ ….
 
قاغا ئىسيانى تېرەك ئۈستىدە،
تۇخۇمنىڭ غېمىدە ئەنسىز ئۈنى.
سارغايغان كۈن پېتىشقا ئالدىرار،
غەمگە لىق تولغان دېھقاننىڭ كۈنى.
 
باھار قۇشىدىن ئەسىر قالمىغان،
قارلىغاچ ياشىغان ئۆيىمىز غېرىب.
ئاق قۇشقاچ جىگدىلىكتە بېيىت ئېيتار،
مەيلىمسىز كەچمىشىنى ئەسكە سېلىپ.
 
تارىمدا ئايمۇ ئونبەش كۈن يورۇق،
تونۇش يۇلتۇزۇم كۆزىنى قىسار.
ھايات كۈرەشتە يۇرتۇمدا بىر كۈن،
دېھقان تېڭى تەڭ چولپاندا ئاتار!
 
«سالام» دەپ دېھقان قولىنى تۇتقاندا،
ئاڭلىدىم ھەر قاداقتىن بىر داستان.
بوستاندۇر شۇڭا يۇرۇتۇمنىڭ باغى،
مېھنەتتە كۆكلەر، پۈكۈلمەس ئىنسان!
 
ھەممە ئۆزىنى ئۇنۇتقان بۈگۈن،
دەرەخ ھىجران ئارىلىقىنى ئېيتاتتى…
ئۆيىدىن ئايرىلغان ئەلكۈن يۈرىكى –
ئاتەش بوپ يېنىپ قىشتا كۆيەتتى!
 
2017 – يىلى 8- فېۋرال
شاھيار تويبولدى بازىرى يېڭىچىمەن كەنتى.