ئەزىز ئەيسا ئەلكۈن
 
«ئەتىرگۈللەر» ناملىق ئۇشبۇ شېئىر 2017-يىلدىن باشلاپ خىتاينىڭ 21-ئەسىردىكى جازا لاگېرلىرىغا تۇتقۇن قىلىنغان مىليونلىغان بىگۇناھ ئۇيغۇرلارغا بېغىشلاندى.
 
قۇياشلىق بىر سەھەر
يەنە بىر يېڭى كۈن باشلانغان
مەن ھەممىسى بولۇپ يىگىرمە ئۇچ كۈزنى سانىدىم
قىش پەسللىرىمۇ سۈرگۈندە ئۆتۈپ كەتتى
يەنە قانچە يىلنىڭ قالغانلىقىنى بىلمەيمەن
ئۆزۈمگە تەۋە ماكانىغا
ئاتا-بوۋىلىرىم مۇقەددەس ۋەتەن دەپ بىلگەن
ئەشۇ تۇتىيا زېمىنغا قايتىشقا.
 
مەن ۋۇجۇدۇمدىكى قايغۇنى ھېس قىلالايمەن
تىترەيدۇ جېنىم سوغۇقتا
بۇلارنىڭ ھەممىسى ماڭا دادامدىن مىراس قالغان،
غايىب بولۇپ كەتكەن ۋەتىنىنىڭ ئەسلىمىسى
قاچانكى ئەقلىمنى ئەسىرگە ئالغاندا.
 
قىسمىتىم مېنى
ئىنسانلىقىم بىلەن ئىززەتلىنىشكە ئۈندەيدۇ،
پۈتۈن دۇنيادىن
يوقالغان شۇ ۋەتەننىڭ ھايات قالغان شاھىدتلىرىغا،
 تەكرار ۋە تەكرار –
بىر قەترە مۇھەببەت
مېھرى- شەپقەت تىلەيدۇ.

مەن تۇغۇلغان ئۇ يەر
ئالۋاستىلارنىڭ مازارگاھىغا ئايلاندى،
ئۇ يەر پەقەت ھازىر مەۋجۇتسىزلىق ئىچىدىلا مەۋجۇت
چۈنكى دۇنيانىڭ كۆزى ئاچكۆزلۈككە لىق تولدى.
 
باغچىدىكى ئورۇندۇقتا ئولتۇرىمەن
دەقىقە بولسىمۇ ئىللىق قۇياشتىن ھۇزۇر ئالاي دەپ،
ئەمما يورۇق ئاسمىنىمنى
ئالدىراش يېتىپ كەلگەن قارا بۇلۇتلار قاپلىدى
قولۇمدىكى بىر ئىستاكان قەھۋەدىن كۆتۈرۈلگەن ھور
قەلبىمدىكى پەرىشانلىقىنى
يوق قىلدى.
 
مەن
يەنىلا يۈرىكىمنىڭ نىداسىنى بىلىش ئۈچۈن
تىپىرلاۋاتىمەن
ياخشى كۈنلەرنىڭ ھامان ئەتە كېلىدىغانلىقىغا،
ئىشىنىۋاتىمەن.
 
ھايات
بىر كۈنى بىزگە كۈلۈمسىرەيدۇ،
ھەتتا بۇ قۇرلارنى يازغان ئادەمگىمۇ
گەرچە ئۇ ھەممىنى يوقىتىپ قويغان بولسىمۇ
گەرچە ئۇ بارسا كەلمەس سەپەردە كېتىۋاتقان بولسىمۇ
ھەمدە ئۇ ئىككىنچى بىر ھاياتتا
ياشاۋاتقان بولسىمۇ …
 
ئۇنىڭ ۋەتىنى گۆرۈگە ئېلىنغان ئىدى
ئۇنىڭ ھاياتى دائىم ۋەھىمىدە ئىدى.
 
ئالۋاستىلار يىڭنە سانجىپ
سانسىزلىغان داغلارنى قالدۇرغان ئىدى.
 
ئەمما ئۇ ئادالەت ئىزدەشتىن ۋاز كەچمىدى
چۈنكى ئۇ – تالاي ئازاب -ئۇقىبەتنىڭ شاھىتى ئىدى.
 
شۇڭا مېنىڭ روھىم كۈرەشتە ئۆلمەيدۇ
ئۈمۈدلىرىم قەلبىمدە ياشنايدۇ
ھەر قېتىم ئۆزۈمگە يېڭى جاسارەت تاپسام
تەبەسسۇم كۆزلىرىمدە چاقنايدۇ.
 
گەرچە كۈز بولسىمۇ
باغچامدىكى يوپۇرماقلار يەنىلا يېشىل،
ئۈچ يىل ئىلگىرى ئۆستۈرگەن تۇنجى ئەتىرگۈل
مەرھۇم ئاتامنىڭ ۋەيران قىلىنغان نامسىز قەبرىسىنىڭ
خاتىرىسىگە بېغىشلانغان ئىدى.
مەن ئىككىنچى ئەتىرگۈلنى ئۆتكەن يىلى
ئانىلار بايرىمى كۈنىدە باغچامغا تىكتىم.
ئۈچىنچى ئەتىرگۈلنى
لاگېرلاردىن ئامان قالغان نامسىز ئۇيغۇرلار ئۈچۈن تىكتىم.
 
ئەتىرگۈللىرىم ئۈمىد بىلەن چېچەكلەۋاتىدۇ
ئەركىنلىك مېلودىيىسىنى ئېيتىۋاتىدۇ …
باھارنىڭ كېلىشىنى كۈتمەس، گاھىدا
ئۇلار بىزگە شۇنى ئېيتىدۇ-
ھايات قېلىش نېمە دېگەن گۈزەل
تېنچ ياشاش، ھەم بۇ گۈزەل دۇنيادا.
 
 
2021-يىلى 10-ئۆكتەبىر.

• بۇ شېئىر ئەسلى ئېنگلىزچە يېزىلغان بولۇپ، ئۇيغۇر تىلىغا ئەلكۈن ئۆزى تەرجىمە قىلدى. شېئىر ئەنگلىيىدە نەشىر قىلىنىدىغان «تەقىب ئىندۇكسىيىسى» (Index on Censorship) ژۇرنىلىنىڭ 2021-يىلى قىش پەسىللىك سانىدا ۋە لوس ئانجېلىس «كىتاب باھالاش» (LA Review of Books)  ژۇرنىلىدا 2022-يىلى 12-يانۋاردا نەشىر قىلىنغان.
  ئەسلى ئېنگلىزچە مەنبەسى:
  https://lareviewofbooks.org/short-takes/roses-a-poem-by-a-uyghur-activist