Aziz Isa Elkun
Uygurca’dan Türkçeleştiren Gülgine Hashim
Dipsiz orman,
Gözlerine hasret yaşları dolduran,
Annesinden koparılan,
Rüzgarlı yeşil yayla,
Öpüşmek için kesişir ince uzun yollar,
Bize yön veren tek bir noktada.
Çılgın ve yoğun bulutlar,
Rüzgar ile dans ederler,
Hepsinin niyeti aynı,
Kandırmak için güneşi,
Haince sûikaste kalkışırlar.
Doğa durmadan şarkısını söyler,
Ben de eşlik eder söylerim,
Kumlar, dağlar, bağlar tav eden
Sevgim de şarkılar kadar derin,
Kanıma ve damarıma işlenir.
Beni çılgınlığa,
Yabanlığa zorlar,
Susan ve susayan masum geçmişim,
Erik çiçeği gibi açılan özlemlerim,
Şelale şiddetiyle hızla akar…
Kalbimdeki hicranın ömrü uzamakta,
Her gün yeniden Sevgilim olup doğmakta,
Mutluluktan hüzünden dökülen göz yaşlarım,
Uykusuz beklediğim seherlerim,
Rüyamda ve gerçekte hepsi yağmur olup,
Doğuda ve batıda,
Her iki ufukta yağmakta…
27- mart 2016, Sheffield, İngiltere
__________________________________________
* Read the original version of this poem in Uyghur:
http://www.azizisa.org/yawayiliq