Aziz Isa Elkün
Uygurca’dan Türkçeleştiren Gülgine Hashim
Gün doğarken yükselir kuş sesleri,
Çiçekli bahçelerden gelir ezgisi,
Yabancıyım çektiğim yalnızlığa,
Ah! vatan özlemidir bu can acısı.
Nevruz’un ilk sabahı uyanan duygu,
Haykırdım, Nev-Bahar’ım gelir mi?
Kalbime eşlik eden bülbül sanki,
Bu sevgim filizlenir, yaşarır mı?
Duvarları bahar kokan sokaklarda,
Dilenci misali ben, gezer dururum,
Oynadığım at yapıp ağaç dalını,
Geçmişteki o günlerim gelse diyorum.
Tarim’den uzak Nevruz’um hicrana yakın,
Veremez hiçbir çiçek Uygurca esin.
Dört bir yanı gül açsa da sokağın,
İstediğim menzil hâlâ ırakta lâkin.
Geldiğinde bir daha hayat yoluma,
Bahar’ımın umudu ol Nevruz’um.
Yakalım ateşi, gitsin bu soğuk,
Güya ışık, semada parlayan yıldız.
21 Mart 2016, Londra
_______________________________________________
Read the poem in English:
http://www.azizisa.org/en/2016/03/25/a-blossoming-sensation-for-nowruz
Read this poem in Uyghur:
http://www.azizisa.org/index.php/2016/03/25/noruz_chechek_tuyghu